Het is weer maandag. Eenentwintig juni. De langste dag. Terugkijkend op een heerlijk weekend. Het weekend begon vrijdagavond natuurlijk met een te gek fotoavontuur met uiteindelijk een paar onverwachte maar prachtige zonsondergang foto’s. Ik had namelijk in de weken ervoor een leuke plek gescout waar ik naar terug wilde. Onderweg er naar toe raakte ik zo gebiologeerd door wat ik in de lucht zag dat ik gewoon spontaan verdwaalde hahaha. Maar wat een mooie lucht….

• 

• 

• 

• 

Zaterdag ‘verplicht’ vroeg op. We waren uitgenodigd om een kijkje te nemen op de school van Kenan. Ze hadden allemaal leuke dingen georganiseerd en er was de mogelijkheid om te rustig in gesprek te gaan met de leerkrachten. Kenan zit nu zo’n kleine 2 maanden waarvan ongeveer de helft bestond uit online lessen. Maar oh oh oh, wat doet ons mannetje het goed op school. Zijn leerkrachten hadden hem redelijk snel door. Hij heeft een soort van faal-angst. Dus hij wil eerst voor zichzelf overtuigd zijn dat hij iets goed in de vingers heeft alvorens hij het aan de buitenwereld laat zien. Bijvoorbeeld was hij zo laat met praten, dat wij met z’n allen bang waren dat Kenan leed aan TOS. (taal ontwikkel stoornis) Dit zou dan veroorzaakt zijn omdat hij in zijn jonge leven best het nodige voor zn kiezen heeft gehad qua gezondheid. Had hij ons even allemaal mooi bij de neus…. zo van de ene op de andere dag praatte hij honderd uit en tegenwoordig houd hij zijn mond niet dicht hahahah. En zo kan ik nog wel wat voorbeelden opnoemen. De leerkracht die het meest met hem bezig is had dat direct al door. EN die weet hem op zo’n manier te stimuleren dat hij nu al spontaan wat Turks begint te praten. En misschien nog wel belangrijker, hij doet het zonder er bij na te denken én hij combineert worden zelfstandig op een juiste manier. Selma en ik zijn zo trots op ons mannetje. Ze krijgen ook echt actief Engelse les. En zijn ‘english teacher’ wilde erg graag weten of Kenan voor hij naar deze school kwam ook al Engels sprak…. Even voor de goede orde, meneer spreekt Nederlands met hier en daar een woordje Drents maar Engels? Nee, geen woord. Nu ik er over nadenk…. de tablet groeit nog net niet aan zijn hand vast en YouTube is zijn grote hobby. Dus onze kleine autodidact heeft het zichzelf gewoon aangeleerd.
Maar goed, as hij deze ontwikkeling blijft doormaken geeft zijn leerkracht aan dat hij begin volgend schooljaar, dus in september zijn (Turkse) taalachterstand volledig heeft ingelopen. En ze zegt dat als Kenan niet naar de volgende klas kan, dan kan niemand naar de volgende klas.

• 

• 

• 

• 

En toen zondag, vaderdag. Wat een heerlijke dag. Enorm in de watten gelegd door mn schatjes. Mooie cadeaus gekregen. ’s middags een fantastische Formule1 race gezien, en ondanks de dreigende onweer heb ik de race ongestoord kunnen uitkijken. ’s Avonds helaas Turkije flink onderuit zien gaan. En met 3 verliespartijen en een doelsaldo van -7 (1 voor maar wel 8 tegen, waarmee ze op 4 landen de slechtste prestatie ooit op een EK hebben neergezet), is het toernooi voor Turkije al weer voorbij.
Maar goed, vanavond speelt Nederland. Ook al zijn die al geplaatst als eerste van poule voor de achtste finales, ik blijf het leuk vinden om te kijken. Ik heb mn oranje shirt al aan 😉 Dus dat moet helemaal goed komen hihihihi En ik heb even snel naar de weerverwachting gekeken. Momenteel is het heerlijk, met een zonnetje en een aangename 26 graden op de thermometer. Maar in de loop van de middag hebben we toch wel weer wat kans op wat onweer. Maarrrrr, vanavond klaart het weer op zeggen ze. Dus, als Nederland om 19:00 uur (Turkse tijd) moet voetballen is het hopelijk weer droog en geen gevaar van uitvallende stroom hahaha.

En we zijn begonnen met aftellen naar onze vakantie. Nog 12 nachtjes slapen en dan gaan we lekker 2 weken naar de kust. Het Notion Kesre Beach hotel & spa in Özdere onder de rook van Izmir. “Ja, maar Roland…. je roept toch steeds dat jullie al op vakantie zijn….” Dat klopt ook wel, maar ons uiteindelijke doel is om ons eigen huisje te hebben aan de kust. En dan gaat onze voorkeur uit naar een huisje in de richting van Bodrum, Kuşadası, Izmir en Didim. Het weer is daar over het algemeen zéér aangenaam maar het schijnt daar niet zo benauwd te worden als in bijvoorbeeld Alanya, Antalya én Nederland. Dus, buiten het feit dat we 2 weken lang lekker gaan genieten van en met elkaar gaan we onze ogen ook goed de kost geven waar we misschien wel zouden willen wonen. EN ik wil natuurlijk eens kijken of ik wat mooie foto’s kan maken.

Nou, en voor de rest hebben we heerlijk weinig op het programma staan deze week. (ik zal dus waarschijnlijk af en toe best eens een dag overslaan met mn dagelijkse Blog) Toen ik net keek naar de weerverwachting zag ik dat niet alleen op de kalander de zomer is begonnen maar ook het weer werkt mee. Morgen nog een wisselvallige dag maar dan gaan we echt naar tropische temperaturen en een stabiel weerbeeld. De komende twee weken zijn we welk weer aan het pendelen naar Kenan’s aangezien ‘de schoolbus’ al vakantie heeft. Ach, ik vind auto rijden niet erg, dus dat is geen probleem. Bied weer mogelijkheden om die kanten eens verder te bekijken en te zoeken naar mooie fotolocaties. Dus voor nu wens ik jullie allen een plezierige dag toe en geniet, want voor je het weet……..