Ik zeg goedenavond. Ik had jullie nog een paar foto’s beloofd. Maar donders, dat was nog best lastig. Een foto maken van ‘niets’ maar het dan toch nog wel interessant houden. Mijn plan was om een veld vol bloeiende poppies te zoeken. Die heb je hier erg veel ivm de maanzaad productie. Hele velden witte poppies. Erg leuk om te zien. Helemaal omdat er dan af en toe een allochtoon om de hoeg komt kijken… dan staat er ineens een knal paarse of een vuur rode poppie in een veld met witte poppies. Dus ik dacht, éen en één is twee. Maar helaas, ik was te vroeg. Ik vermoed dat als ik volgende week ga kijken, dat je dan struikeld over deze velden. Nu heb ik ze wel weer gevonden, maar verder dan 1 of 2 vroege bloeiers kwam ik niet.

Toen op naar plan b. Je hebt hier heel van van die kleine hutjes voor de herders. Die kunnen daar schuilen als ze aan het trekken zijn met hun kudde. Maar goed, als ik eerder zei. Minimalisme is een foto van niets. Dus een onderwerp waar verder niets op staat wat tot afleiding kan leiden. Nu heb je hier dus erg veel erg hoge bergen. Best lastig om die uit het beeld te houden. Dus helaas… ook plan B is niet gelukt. Ik zal hieronder wat foto’s plaatsen van de foto’s die ik heb gemaakt.

Nou, dat was een leuke afsluiting van de dag met een echt cadeautje. Nu rustig op de bank na heerlijk gegeten te hebben. Lekker nix. Lekker chillen. Euh… of toch niet. Kenan is al een paar dagen aan het snotteren en aan het kuchen. Maar vanavond werd het ineens steeds erger. Dat hoesten. Af en toe lijkt het alsof hij er in blijft zeg. Pfff. Gaan we zo de nacht in? Nou, laten we het niet doen. Toch maar even naar de dokter. Dat wil zeggen, hier kennen ze geen HAP (huis artsen post) maar ga je direct naar de spoedeisende hulp. Gelukkig was het daar eens een keer rustig. Kenan moest even een röntgen foto laten maken en die was gelukkig schoon. Maar de dokter zei dat hij een beginnende bronchitis aanval had. Hahaha en dan zijn ze heel snel met een zak met pillen. Paracetamol (vergoed door de verzekeraar), iets tegen het hoesten, iets tegen infecties én…. een kuurtje antibiotica. Normaal zijn wij niet zo van die pillen en zo. Maar hij was zo vreselijk aan het hoesten, en dat hoest spook waard nogal rond in ons huis. Dus nu maar eens braaf naar de dokter luisteren.

Goed, het is nu net half tien geweest (plaatselijke tijd) en nu gaan we toch echt de dag langzaam maar zeker afsluiten. Als je mn beide verhalen hebt gelezen weet je dat het weer een enerverende dag was. Zoals Selma zei, het wordt tijd dat de temperatuur hier een een flinke tijd flink omhoog gaat. Zo richting de 30 graden of zo lijkt mij een prima temperatuur. Maar goed, als je mn verhaal hebt gelezen, wil je me dan weer een plezier doen? Klik even op het sterretje bij like of beter nog, laat even een korte reactie achter. Buiten het feit dat ik dan weet dat mn verhaaltjes gelezen wordt schijnt het ook te helpen voor de vindbaarheid van mijn site.
Goed lieve mensen, dan rest mij niets anders dan te schrijven wat ik altijd schrijf….. voor straks lekker slapen en morgen gezond weer op. En niet vergeten, gebruik je verstand en blijf gezond.