Goeiedag eem. Vandaag is het al weer woensdag 01 oktober 2025. En dat terwijl het gisteren toch echt nog maar 12 maart was…. toch? Pffff waar blijft de tijd. Maar goed, 01 oktober is ook een mooi moment om weer een een voorzichtige start te maken met opnieuw stukjes te schrijven hier op www.rolandintrukije.com De afgelopen tijd heb ik hier verschillende verhaaltjes geplaatst. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik de onderwerpen zelf heb bedacht, de rode lijnen zelf heb verzonnen maar…. de verhalen heb ik laten schrijven door ChatGPT. Daarna heb ik ze nogmaals doorgelezen en geredigeerd. Als ik me er in kon vinden heb ik ze plaatst. Op deze manier kon ik mooi een eind in het voren werken. Maar dit stuk komt toch echt weer van mijn eigen hand. Waar ga ik heb over hebben? Ozempic. De verkiezingen in Nederland. Afval scheiden in Turkije. Een dubbele hernia. En wat verder nog te tafel komt.

De mensen die mij al wat langer kennen weten dat mijn gewicht een eeuwig voortdurende strijd is in mijn leven. Aan de ene kant ligt de oorzaak in hormonale problemen, aangevuld door medicijn gebruik. Maar goed, elk pondje gaat door het mondje. Natuurlijk, elke kilo die ik aankom heb ik zelf genuttigd. Ik heb ongeveer elk dieet in het boek gevolgd tot 17 februari 2020. Ik heb toen in het MCL (Medisch Centrum Leeuwarden) een mini gastric bypass operatie ondergaan. Ondanks dat ik er enorm tegen opzag, tegen de operatie was dit hoogstwaarschijnlijk een van mijn meest relaxte operaties die ik heb ondergaan. En geloof mij, ik ben echt erg vaak onder het mes geweest. (na de 40 keer ben ik gestopt met tellen) En donders,w at viel ik af. Echt waar. Op mijn hoogtij dagen woog ik bijna 200 kg. Toen ik begon met afvallen ging het naar de 130 kg. Het was ondanks de operatie een struggle maar ik deed het wel. Behalve mn kilo’s heeft het me wel van alles gekost. Financieel, ik moest heel veel nieuwe kleren kopen. Maar goed, das ook best leuk. Mijn zelfbeeld moest veranderen…. als ik mezelf op foto’s bekeek zag ik die enorm dikke man terwijl ik dat voor die operatie niet had. Alleen zagen de mensen om mij heen een enorm afgevallen man. Die man die ik niet zag…
Daarnaast kreeg ik ook lichamelijke klachten. Ik kreeg last van duizelingen. Niet een beetje dizzy maar echt duizelig. Zo erg dat ik een van mijn grote passies niet meer kon doen… motor rijden. Uiteraard heb ik me laten onderzoeken, opzoek naar waar die duizelingen vandaan komen. Tijdens die onderzoeken bleek dat tijdens een duizeling mijn bloeddruk gewoon weg viel. Zo laag dat het niet meer meetbaar was. Gelukkig zijn die duizelingen maar van korte duur. In het MCL vertelde ze me dat de oorzaak gevonden moest worden in dat ik zo dik was en nu dus niet meer. Een tuinslang van een bepaalde lengte die over de jaren heen oprekt, dat water wat er door loopt heeft een bepaalde druk. En als je vervolgens zorgt dat de druk afneemt zal de slang niet meer terug keren naar de oorspronkelijke vorm. Doordat de doorsnee van die slang gelijk blijft maar er stroomt minder water door zal de druk aan het einde dus beduidend minder zijn. En dat is wat er met mijn aders gebeurt. Doordat ik altijd te dik ben geweest zijn mijn aderen door de jaren heen opgerekt. Toen ik ging afvallen werd de hoeveelheid bloed minder maar de doorsnee van mn aderen werd niet minder. En die combinatie zorgt er voor dat ik voortdurend in meer of mindere mate duizelig ben. En om dan op een motorfiets te rijden, wat natuurlijk een evenwichts voortuig is, das niet echt handig.

Het afvallen ging natuurlijk niet vanzelf na die operatie. Ik ging weer bewegen. Ik ging wandelen. Eerst letterlijk een blokkie om en dat bouwde ik uit tot 7 tot 10 km per dag. Even een zijstapje van mn verhaal. Dat wandelen ging steeds moeilijker de laatste tijd. Na wat onderzoeken kwam het hoge woord er uit…. een dubbele rug hernia. Ik heb zoveel pijn, ik zak letterlijk door mn benen. En das best lastig als je graag wandelt. Ook hiken de bergen in om te fotograferen gaat steeds lastiger. En das best…. nou ja, vul maar in.
En daar gaan we weer…. ik heb vooral hierdoor minder lichaamsbeweging. Maar mijn voedsel inname past zich niet aan. En dan kan je wel een mini gastric bypass operatie hebben gehad…. als je meer inneemt dan verbrand wordt je gewoon weer dik. Dus dat.
Een van de aandoeningen die ik heb is ‘de ziekte van Addison’ en daar loop ik voor onder controle bij een endocrinoloog. En ondanks de taal barrière probeert ze mij te helpen met het onder controle houden van mijn gewicht. Ik heb eerst tijden een diabetes medicijn gekregen. Door de aangepast dosering zou het de eetlust moeten verminderen. Nou, als het dat al deed, ik heb het niet actief gemerkt. En nu had ze mij ‘Ozempic’ voorgeschreven. Ja, dat is het veelbesproken middel vanwege de link met gewichtsverlies. Ik moest het maar een maand proberen. Eerst één keer prikken met 0.25 en dat 4 weken. Daarna een maand met 0.5. Dit zou mijn eetlust weer laten afnemen. In het begin zou je wat lichamelijke ongemak kunnen onder vinden. Misselijk, diarree maar ook constipatie zijn bekende bijwerkingen.
Nu had ik al vaker vastgesteld, ik zit wat rot in elkaar. Bijwerkingen had ik gelukkig niet. Maarrrrr…. eetlust verlagend? Ik kreeg juist meer honger. En ik kwam weer aan. Nu zeiden mensen die er ervaring mee hebben dat ik geduld moest hebben. Dat gebeurt wel vaker in de aanloopfase. Maar goed, in de tweede maand, dus de maand dat ik de dosis moest ophogen gebeurde er niets. Ik bleef meer honger hebben en ik bleef meer aankomen. Het enige wat afviel was mijn portemonnee. Ik moest het hier namelijk gewoon zelf betalen. Dus ja, na 2 maanden heb ik maar afscheid genomen van de Ozempic prikjes.
Ondanks dat de fysiotherapeut het mij afraad wegens de mogelijke knie klachten die je er van krijgt denk ik er nu over om een loopband aan te schaffen. De belangrijkste reden voor mij is dat als ik nu buiten ga wandelen, de kans dat ik struikel en niet kan opstaan door dat ik door bijvoorbeeld diverse hernia operaties wat motorisch gestoord ben is redelijk sterk aanwezig. Dat gaat tussen mn oren zitten en durf ik dus gewoon niet.
In de tuin werken was dan nog de enige echte lichaamsbeweging. Maar door mn rugproblemen wordt ook dat steeds lastiger.

Goed, ik ben dus gestopt met de Ozempic. Grootste voordeel: er is in de wereld een patiënt die nu wel gewoon zn prikjes kan krijgen. Grootste nadeel. Mijn suikerspiegel is nu aan de hobbel. Ik hoop dat dat langzaam weer naar een acceptabel niveau komt.

Afval scheiden in Turkije? Doen ze dat hier? Hmm… tja… euhm…. nou, de enige scheiding die ik ben tegen gekomen is van of het brandbaar is of niet. Dus ja, ik heb in de tuin ook een brandplaats. Leuk en gezellig om bij te zitten met een leuk kampvuur, maar ook gewoon handig om afval in te verbranden.
Nu heb je vast wel wat gehoord over de diverse zeer ernstige bosbranden in Turkije. Nu woon ik in een gebied waar we gelukkig niet veel last hebben van die grote bosbranden. Hooguit dat boeren hun veld schoon branden en dat dat uit de hand loopt. Maar tot 1 oktober is open vuur dus gewoon verboden. Goeie zaak, alleen snap ik niet dat er pas gehandhaafd wordt als de boel is afgebrand.
Nu had ik wat tuinafval waar ik af moest. En wat is er nu makkelijker dan dat gewoon te verbranden. Al dus geschiede. wel veilig doen. Dus onder het mom van gelijk maar even de bomen water geven liet ik de tuinslang erbij liggen. Het brandde lekker en door dat er natuurlijk redelijk wat vocht zit in tuinafval rookt het ook lekker. Toen Kenan en ik 15 a 20 minuten bezig waren en bij tijd en wijle een plaatste mistbank veroorzaakte hoorde we in de verte de brandweer uitrukken. We zeiden nog tegen elkaar dat het wel heel grappig zou zijn dat ze voor ons zouden uitrukken. Ons hele kleine kampvuurtje. Nu voel je het natuurlijk wel aankomen…. anders schrijf ik het hier niet op. De sirene van de brandweer kwam steeds dichter bij. En ja, ze reden zelfs voor ons huis langs. Alleen toen ze voor de derde keer hier voor het huis langs reden met sirenes, toen ben ik toch maar even aar het hek gelopen. Immers, het was nog geen 1 oktober. Dus ik was in overtreding. Kenan had al een excuus bedacht. Papa…. we zeggen gewoon dat we een kopje thee aan het zetten zijn. Hahaha, maar goed, het spannende verhaal eindigde een beetje in een anticlimax. Na de derde keer langs gereden te zijn heb ik ze niet weer gezien. Maar goed, voor een volgende keer toch maar echt wachten op die 1 oktober.

Poli-blabla-tiek. Nu heb ik een paar dagen terug een stuk geschreven over het politieke klimaat in Nederland (klik HIER als je het nog niet hebt gelezen) Ik heb dit geschreven na aanleiding van een artikel in de Telegraaf over Timmermans. Hierin schreven ze dat Wilders heel hard schreeuwt maar zichzelf daarna bewust in een positie manoeuvreert waarin een blinde kan zie dat hij nooit de verantwoordelijkheid gaat nemen om in een coalitie de handschoen op te nemen om samen te regeren. Maar…. ik vind dat Timmermans eigenlijk het zelfde doet maar dan over links.
Dit stuk motiveerde mij om eens goed te kijken naar alle politieke programma’s. En ja, dan vind ik ChatGPT ideaal. Die maakt een mooie begrijpelijk samenvatting. Ik heb dit gedaan voor de grotere partijen. Daarnaast heb ik in mijn artikel mijn eigen politieke voorkeuren opgeschreven. En na dit gedaan te hebben, gecombineerd met de diverse kies kompassen gedaan te hebben voel ik me het meest thuis bij D66.
En weet je wat ik nu echt humor vind…. de reactie van mensen die in Nederland wonen op mijn stuk. Ik wil er één in het bijzonder even uithalen. Iemand die zichzelf een echte socialist vind en in zijn reactie ineens over ‘wij’ praat. Net alsof hij zijn eigen mening niet wil of durft te verkondigen. Maar goed, omdat ik zijn zienswijze niet deel moet ik wel extreem rechts zijn (…) en daarom verbreekt hij al het contact. En precies om die reden zullen zijn linkse denkbeelden weer ondersneeuwen. Sneu…. Zoals Sander Schimmelpenninck in zijn boek “De domheid regeert” dat het geen gebrek aan intelligentie is, maar een bewuste politieke strategie geworden is. Dit doen ze, aldus Schimmelpenninck, ondanks dat ze beter weten (of zouden moeten weten), om het publiek te misleiden en het vertrouwen in feiten, instituties en de journalistiek te ondermijnen. Hij noemt dit fenomeen, dat hij voornamelijk aan de rechterflank van de politiek ziet, ‘domrechts’. Ondanks dat ik zijn meningen deels onderschrijf denk ik dat dit ook voor de linkerflank geldt.
Maar goed, als gezegd…. mijn mening!