Merhaba en goedemiddag. We zijn weer thuis na een heerlijke vakantie in Özdere. En wouw, er is zo veel te vertellen maar zo weinig te zeggen. Dus volgens mij hebben we een goede rustige en vooral ontspannende vakantie gehad. Tijdens onze vakantie is er zo verschrikkelijk veel gebeurt. Corona besmetting die explosief stijgen in Nederland met een ongekend hoog reproductie getal van bijna 3, Peter R de Vries in zn hoofd en zn borst geschoten en na een paar dagen overleden als gevolg van de loodvergiftiging, Limburg, België, Duitsland en Luxemburg staan voor grote delen onder water…. En wij? Wij hadden het vooral erg warm met temperaturen ver boven de 40.

Gek hè, ik heb zo veel verhalen in mn hoofd. Zoveel dingen die ik met jullie wil delen maar ik denk dat er een kortsluiting is ontstaan door de warmte. Of door de 2de BioNTech prik die ik vanmorgen heb gehaald 😉 Moest wel lachen. Waar ik laatst in het ziekenhuis bijna slaande ruzie had met een andere patiënt (naar later bleek een klantje van de psychiater), stonden we nu in Şuhut netjes in de rij voor onze prik (Selma mocht ook gelijk voor haar tweede) en toen sloeg voor ons de vlam in de pan. Twee kerels vonden elkaar niet aardig en de één heeft dat even héél duidelijk laten weten aan de andere (en aan iedereen die onder gehoorafstand stond) Twee volwassen kerels die stonden te schreeuwen als een stel viswijfen. Best humoristisch om te zien.

Een paar hoogtepunten uit onze vakantie. We hebben Monique vd Plas en haar familie ontmoet. (Wat een lieve mensen!) We hebben het eeuwenoude plaatsje Efeze bezocht. Ondanks dat Selma en ik hier al vaker waren geweest (in even warme omstandigheden) blijft het een indrukwekkende plaats.

Efeze! Het is één van de best bewaarde antieke steden van de westerse wereld en na Rome de grootste stad van het Romeinse rijk. Verplichte kost voor cultuurliefhebbers die naar Turkije afreizen als je het ons vraagt.

Slenter je tussen de ruïnes van Efeze door dan is het je haast niet voor te stellen dat dit 2.000 jaar geleden een levendige haven- en handelsstad was. Maar het was het toch echt! Nadat de stad o’n 3.500 jaar geleden werd gesticht door de zoon van de Atheense koning, droklos, bloeide het helemaal op.

Marktkoopmannen liepen door de brede marmeren straten met mozaïeken en rond de fonteinen verzamelden de vrouwen zich om bij te praten. In de imposante gebouwen woonden de maar liefst 250.000 inwoners van de stad.

Bijzonder is nu vooral de diversiteit die je terugvindt in wat er nu nog over is van Efeze. Na ruim 130 (!) jaar aan opgravingen is duidelijk te zien hoeveel volken en overheersers hun stempel op de antieke stad hebben gedrukt. Cariers, Lelegiers, Perzen, Grieken, Romeinen en Byzantijnen; ze leverden allemaal zo hun bijdrage

Ook hebben we een eeuwenoud wijndorpje bezocht, genaamd Şirince. (Şirince is een dorp van 600 inwoners in de provincie İzmir, Turkije, ongeveer 8 kilometer ten oosten van de stad Selçuk en ongeveer 8 kilometer van Efeze. Het gebied rond het dorp heeft een geschiedenis die teruggaat tot de Hellenistische periode) Prachtig dorpje, schitterende weg er naar toe. Een flinke wandeling naar boven maar absoluut d emoeite waard!
Daarnaast ben ik 2x naar de Turkse hotel kapper geweest. Dit is een beetje een traditie geworden hahaha En ondanks dat hij erg grappig was, was hij niet een van de betere kappers. Maar ach… ook dit hoort bij ons avontuur. En we hebben het huis van Maagd Maria bezocht. Ik moet zeggen dat ik het erg indrukwekkend vond. Hier ontmoet de religieuze wereld de wereld van de toeristen… en dan blijft er niets anders over dan serene rust.

Tja, en verder hebben we vooral een hoop niets gedaan. Heerlijk geluierd aan de rand van het zwembad. Genieten van en met elkaar, lekker luieren in de zon en in de warmte. Het enige was dat ik door de warmte echt geen zin had om er echt op uit te trekken om te gaan fotograferen. Zelfs in de nacht koelde het niet echt af. Met temperaturen van ’s nacht boven de 25 graden was ik erg blij met de airco in onze kamer, al gaf dat wel weer andere problemen. Op het laatst had ik moeite om op te staan omdat mijn spieren en gewrichten gingen protesteren door de kunstmatige koelte. Hieronder volgen een aantal kiekjes die we voornamelijk met onze telefoon hebben gemaakt.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

En nu gaan we weer over tot de orde van de dag. Zoals eerder genoemd hebben we vanmorgen onze tweede Covid vaccinatie gehaald. Daarna zijn we nog even over de markt geslenterd. Straks wil ik nog even op zoek naar velden met zonnebloemen, die hier in de buurt schijnen te staan. Scouten of ik een mooie compositie kan vinden voor een sunset shoot (Zonsopkomst is me nu nog wat te vroeg hihihi) Selma wil vanmiddag nog wat voorbereidingen doen voor het Offerfeest wat morgen begint. En dan hebben we dus vanaf morgen tot en met vrijdag feest. De hele familie bezoeken en tussendoor de visite ontvangen die hier komt. En niet te vergeten…. eten, veel eten.

Ik moet ineens denken aan gisteren. Toen was er een storing in het waternet. Zaten we zomaar 1,5 uur zonder water. Ik wilde eigenlijk deze Blog daarmee beginnen. Een klaagzang over hoe onhandig dat is om zonder water te zitten. Maar dan krijg ik een berichtje van ‘mn broeder van een andere moeder’ Bas dat zij momenteel al meer 13 uur zonder water zitten. Dan houd ik maar heel gauw mn mond en tel mn zegeningen.
En wat gaat de nabije toekomst ons brengen? Woensdag komt Selma haar nichtje en haar man op bezoek bij haar moeder (de zus van Selma) En aangezien die tegenover ons wonen mogen wij ze vast binnenkort ook begroeten in ons huis. En begin augustus komt Selma haar broer, samen met zijn lieve gezin uit Nederland op vakantie. En half augustus komen ze op bezoek in Şuhut Inşallah. En daar kijken we erg naar uit. Het plan is om als zij weer weg gaan, op weg naar Nederland, om dat nog een weekje vakantie te pakken. Lekker in een hotelletje in de buurt van Alanya/Antalya. Of in ieder geval die kant op. (iemand nog tips?) En dan begint Kenan 31 augustus al weer met zn school. Als we goed zijn ingelicht beginnen zij eerst met een kennismakingsweek. Wennen aan de volgende school.

Nou lieve mensen, nu zijn jullie weer op de hoogte van onze avonturen. Ik wens jullie een fijne week. Wees verstandig, gebruik je verstand en blijf gezond.